2. ЖУМАНАЗАР АКА САРГУЗАШТЛАРИ

 

                                 Иккинчи вароқ

                                           Ҳазил

    Бу гал Жуманазар акани Ердан олиб келган аёллардан бири у  кишига ҳамроҳ бўлибди.

    “ Пойтахтга борамиз: у ерда мухбирлар савол бериб, бошингизни қотирмайди, сизнинг шарафингизга меҳмондорчилик бўлади, дам оласиз дебди”, ҳалиги жувон.

 “Ундай бўлса яхши, қувонибди Жуманазар ака, у гал коинотдан қайтганимда, ўзимизникилар ҳам, савол бериб бошимни қотиришганди. Блогер деганлари пайдо бўлган, эшикдан ҳайдасанг, тешикдан  киради”.

     Йўл-йўлакай гаплашиб кетишибди. “Сўраганнинг айби йўқ, сани отинг нима, танишиб олайлик”, дебди Жуманазар ака.
    “Отим Юпитериан” жавоб берибди жувон.
  “Эринг борми?”

   “Ажралишганмиз”, жавоб берибди у.

    Дарҳақиқат, янги жойдаги банкет залида столлар безатилган, мезбонлар таъзимда эканлар. Жуманазар аканинг олдидаги ноз неъматларнинг  таърифига сўз ожиз экан. Аммо бошқаларнинг олдида нон ҳам, мева ҳам, ширинлик ҳам йўқ экан;  ҳар хил рангдаги таблеткалар тураркан, холос. Улар ана шу таблеткаларни мақташаркан.

  “Мана шуни Марсдан олиб келган эдим. Биттасини ютсам, уч суткагача тўқ юрдим.”

    Бошқаси қизил рангдаги таблеткани   кўрсатиб, таърифлабди: “Бундан бир дона ютган эдим, шаҳвоний кучимни ошириб юборди. Бир ойдан бери хотинимни ухлатгани  қўймайман”.

    Жуманазар ака бу ҳолдан ажабланиб, ёнида ўтирган Юпитериандан сўрабди.

     “Сизлар нон емайсизларми?”
   “Фақат таблетка”, жавоб берибди у.
  “ Аҳволларинг охир экан”, ачинибди, Жуманазар ака.
   “Хоҳласангиз таблеткадан енг, жуда мазали”.

   Жуманазар ака аввал рад этибди. Кейин  кизиқиб, икки донасини ютиб юборибди.

   Бир маҳал столнинг нариги томонида ўтирганлар бошқа тилда гапирабошлапти. Бу ҳол Жуманазар акага ёқмабди.

   “Юпитерианхон, ана у овсарларга айт, ўзбекча гапирсин!”

  “Улар Икс  планетасидан келган, сал  довдир, лакалов. Ҳозир айтаман”, дебди жувон
  “ Бизнинг Жағалвойга қўшни Донишқишлоқ бор.  Ўшаларга ўхшаган  эканда. Ҳовлининг девори йўқу, дарвозани қулфлаб ётишади”.

   Зиёфатдан кейин Юпитерианхон билан ёлғиз қолишибди.

   Юпитерхон, эринг билан ажралишиб тўғри  қилибсан, билишимча, ароқхўр бўлган, сани қадрингга етмаган. Шундай гўзал аёлни хўрлаш мумкинми. Армияда Оксана деган ўрис  қиз билан танишиб қолгандим бир замонлар, унинг ҳам билаклари сеникидай оппоқ эди. Кўйлагининг ранги ҳам саникидақа эди. Лекин сан ундан ҳам чиройлисан. Бизда: “ Оқбилагойим оппоғим” деган  қўшиқ бор, шуни санга бағишлаган. Ғуломжоннинн : “Мен севаман, сен севасанми” деган ашуласи бор. Уни ҳам бизга бағишлаган.

   Жуманазар ака рақсга чиққиси келибди шу маҳал.

    “Айт лазгини чалсин!”.

    Коинотдагилар ҳам бу оҳангни яхши кўришаркан, шекилли, бир пасда ўйинчи кўпайиб  кетибди.

   “Сендан хушбўй ҳид келади, бизнинг аёлдан таппини ҳиди...

    Таблетка ҳам таъсир қилмай қолади”.

  Улар биргаликда  рақс қилгач, ҳалиги жувон:

  “ Жуманазар ака шомни ўқийдиган маҳалингиз бўлди. Жойнамозни тўшаб қўйибман, дебди”.