Самарқандда
ветеринария медицинаси институти ташкил этиладиган бўлди. Яхши гап.
Ота-оналар фарзандларини, жумладан шу соҳага йўналтиришларини истар
эдим. Ветврачлик - яхши касб. Унга нафақат қишлоқда, шаҳарда ҳам иш бор.
Бозорларда, ветеринария идораларида, ҳатто ҳайвонот боғларига ҳам
ветврач керак. Қўли текканни, оғзи тегади, дейишади.Ҳеч бўлмаганда ветаптека очиб ҳам бир бурда нонини топса
бўлади. Врач инсонни даволайди, ветврач - инсониятни, деган нақл бор.
Бир ветврач юзлаб кишиларни товуқлар ва чорва молларида
учрайдиган эпидемиядан сақлаб қолиши мумкин. Умуман, жониворларни
даволаш, уларни ўлимдан сақлаб қолиш - эзгу иш. Аммо малакали кадр йўқ.
Ветфакни битирганларнинг аксари шприц ушлашни билмас эди.
Янги институтнинг бўлажак ректори ишни шундан бошлаши лозим. Студентлар домлаларга пора бериб ўқиса, билим олмаса яна ўша гап. Россияга мардикорчиликка кетишдан ўзга чора бўлмайди. Мамлакатимиз, ёшларимиз истиқболи ҳақида ўйлайлик...
Янги институтнинг бўлажак ректори ишни шундан бошлаши лозим. Студентлар домлаларга пора бериб ўқиса, билим олмаса яна ўша гап. Россияга мардикорчиликка кетишдан ўзга чора бўлмайди. Мамлакатимиз, ёшларимиз истиқболи ҳақида ўйлайлик...
Комментариев нет:
Отправить комментарий