понедельник, 14 марта 2016 г.

ШЕЪРИЯТ



              “ТАҚДИМОТ” КИТОБИДАН
                                           ( 2011 йилда чоп этилган)



ЕР ВА ОДАМЛАР

                            -Ким юзинг қуёшга бурди, она-Ер,
                            Ким сенга мангулик берди, она-Ер
                            Ва илк бор кўз ёшинг артганлар кимлар?
                            -Одамлар!
                            -Ким у сени боқиб, бахтини топган,
                            Ким у табаррук, деб тупроғинг ўпган.
                            Содиқ тақдирдошинг-қуёшинг кимлар?
                            -Одамлар!
                            -Айтгин, ким аҳволинг аянч этмоқчи,
                            Нуроний онани топтаб кетмоқчи
                            Ва дўзах этмоқчи бағрингни кимлар?
                            -Одамлар!
                            -Она-Ер, наҳотки йўқ халоскоринг,
                            Наҳот кул бўлади гулдек рухсоринг,
                            Айт, ажал олдини тўсолур кимлар?
                            -Одамлар!

ЁҒОЧ ОЁҚ

                            Ёғоч оёқ ғичирлайди,
                            Ғичирлаб хазин-
                            Одамларга баён этар,
                            Серҳасрат арзин:
                            “Мен садақайрағоч эдим бир замон
                            Она ергинамнинг чайир ўғлони.
                            Чорак аср аввал кесиб беомон,
                            Кесилган оёққа улашди мани.
                            Чорак аср мадад бўлдим-у, аммо,
                            Оёқ бўлолмадим, бўлолмайман ҳам.
                            Чорак асрдирки, менга муаммо:
                            Мажруҳ этар нечун, одамни-одам!?”

ОНА-ЕР